1: Selectio temporis ablactationis
Crescente pondere porcellorum, quotidiana nutrimentorum necessitas paulatim crescit. Post culmen temporis pascendi, porcelli tempestive ablactandi sunt secundum pondus et adipem dorsalem scrofarum amissum. Pleraque magnae villae ablactationem intra dies circiter XXI eligunt, sed necessitas technologiae productionis alta est pro ablactatione intra dies XXI. Villae possunt ablactationem intra dies XXI ad XXVIII eligere secundum condicionem corporis scrofarum (adipe dorsali < 5 mm, pondere corporis < 10-15 kg).
2: Effectus ablactationis in porcellos
Stress porcellorum ablactatorum haec comprehendit: conversionem pabuli, a pabulo liquido ad solidum; mutationem ambitus pascendi et administrationis a cubiculo partus ad nurseriem; mores pugnarum inter greges et dolorem mentalem porcellorum ablactatorum post relictam scrofarum.
Syndroma stressis ablactationis (pwsd)
Refert ad diarrhoeam gravem, adipis iacturam, supervivendi rationem humilem, pabuli usum pauperem, incrementum tardum, stagnationem incrementi et evolutionis, atque etiam formationem porcorum rigidorum ob varia elementa accentus tempore ablactationis causatam.
Manifestationes clinicae principales hae erant:
Consumptio cibi porcorum:
Quidam porcelli intra horas triginta ad sexaginta post ablactationem, propter stagnationem incrementi aut negativam ponderis augmentum (vulgo "amissio adipis" appellatam), nullum pabulum consumunt, et cyclus pascendi plus quam quindecim ad viginti dies extenditur;
Diarrhoea:
Frequentia diarrhoeae erat 30-100%, cum media 50%, et frequentia mortalitatis gravis erat 15%, cum oedema;
Immunitas imminuta:
Diarrhoea ad immunitatem imminutam, resistentiam morbis debilitatam, et facilem infectionem secundariam aliorum morborum ducit.
Mutationes pathologicae erant hae:
Infectio microorganismorum pathogenorum una ex causis principalibus diarrhoeae a syndroma stressis in porcellis ablactatis ortae est. Diarrhoea ab infectione bacteriali orta saepe a pathogenicis Escherichia coli et Salmonella oritur. Hoc praecipue fit quia in lactatione, quia anticorpora lactis materni et alia inhibitoria in lacte reproductionem E. coli inhibent, porcelli plerumque hanc morbum non contrahunt.
Post ablactationem, enzyma digestiva in intestinis porcellorum decrescunt, facultas digestionis et absorptionis nutrimentorum pabuli decrescit, corruptio et fermentatio proteinorum in parte posteriore intestinorum augentur, et copia anticorporum maternorum interrompitur, quod ad detrimentum immunitatis ducit, quae facile infectionem et diarrhoeam causare potest.
Physiologica:
Secretio acidi gastrici insufficiens erat; post ablactationem, fons acidi lactici terminatur, secretio acidi gastrici adhuc parva est, et aciditas in stomacho porcellorum insufficiens est, quod activationem Pepsinogeni limitat, formationem pepsini minuit, et digestionem pabuli, praesertim proteinorum, afficit. Pabulum indigestionis condiciones praebet reproductioni Escherichia coli pathogenicae aliarumque bacteriarum pathogenicarum in intestino tenui, dum incrementum Lactobacilli inhibitur. Hoc ad indigestionem, perturbationem permeabilitatis intestinalis et diarrhoeam in porcellis ducit, syndromam stress ostendens.
Enzyma digestiva in tractu gastrointestinali pauciora erant; aetate 4-5 hebdomadum, systema digestivum porcellorum adhuc immaturum erat nec satis enzyma digestiva secernere poterat. Ablactatio porcellorum genus est accentus, quod quantitatem et actionem enzymorum digestivorum minuere potest. Porcelli ablactati, a lacte materno ad cibum plantarum factum, duae diversae nutritionis fontes, una cum pabulo magnae energiae et altae proteinarum copia, diarrhoeam propter indigestionem efficiunt.
Factores nutritionis:
Propter secretionem suci gastrici minorem, genera enzymorum digestivorum pauciora, actionem enzymorum humilem, et acidum gastricum insufficientem, si nimis alta est copia proteinorum in pabulo, indigestionem et diarrhoeam causabit. Alta copia adipum in pabulo, praesertim animalium, facile diarrhoeam in porcellis ablactatis causare potest. Lectinum plantarum et antitrypsinum in pabulo possunt rationem usus productorum soiae pro porcellis reducere. Proteinum antigenicum in proteino soiae potest reactionem allergicam intestinalem, atrophiam villosorum causare, digestionem et absorptionem nutrimentorum afficere, et tandem ad syndromam stressis ablactationis in porcellis ducere.
Factores ambientales:
Cum differentia temperaturae inter diem et noctem decem gradus excedit, cum humiditas nimis alta est, incidentia diarrhoeae quoque augebitur.
3: Usus moderatus accentus ablactationis
Responsio negativa ad accentum ablactationis damnum irreversibile porcellis inferet, inter quod atrophia villorum intestini tenuis, profunditas cryptarum, augmentum ponderis negativum, mortalitas aucta, et cetera, et etiam varias morbos (ut Streptococcus) inducet; Incrementum porcellorum cum orbita oculari profunda et sulco gluteo valde decrescet, et tempus mactationis plus quam uno mense augebitur.
Quomodo usum ablactationis accentus moderari, porcelli gradatim gradum pascendi emendare, est contentum systematis technologiae trium graduum, descriptionem accuratam in sectionibus infra faciemus.
Problemata in ablactatione et cura
1: Plus adipis amissio (augmentum ponderis negativum) in ablactatione ≤ 7d accidit;
2: Proportio porcorum debilium et rigidorum post ablactationem aucta est (transitio ablactationis, uniformitas partus);
3: Ratio mortis aucta est;
Incrementum porcorum cum incremento aetatis decrevit. Porcelli ante hebdomades nonas ad tredecim maiores incrementi gradum ostenderunt. Optima praemia oeconomica adipiscenda est quomodo commodum incrementi in hoc stadio plene uti!
Eventus demonstraverunt ab ablactatione ad hebdomades nonas-decimas, quamquam potentia productiva porcellorum altissima erat, eam non idealem fuisse in vera porca productione;
Quomodo accelerare incrementum porcellorum et facere ut pondus 9W eorum ad 28-30kg perveniat est clavis ad efficientiam porcorum alendorum augendam; multae sunt nexus et processus peragendi;
Prima educatio aquae et alvei cibi porcellis aquae potabilis et artes pascendi peritiam capere potest, quae effectu superpationis ex ablactatione uti, gradum pascendi porcellorum augere, et potentiam incrementi porcellorum ante hebdomades nonas vel decimas plene exercere potest;
Consumptio cibi intra dies 42 post ablactationem ratam incrementi totius vitae determinat! Usus moderatus stressus ablactationis ad gradum ingestionis cibi augendum potest consumptionem cibi 42 dierum ad gradum altiorem quantum fieri potest augere.
Dies necessarii ut porcelli 20kg ponderis corporis post ablactationem (21 dies) attingant, magnam habent relationem cum energia alimentaria. Cum energia digestibilis cibi 3.63 megacaloriae/kg attingit, optima ratio pretii et effectus obtineri potest. Energia digestibilis communis cibi conservativi 3.63 megacaloriae/kg attingere non potest. In ipso processu productionis, additiva idonea, ut "...Tributyrinum&c.,Diludinum"Shandongensis E.Fine eligi potest ad energiam digestibilis victus augendam, ut optima ratio sumptus consequatur."
Tabula ostendit:
Continuitas accretionis post ablactationem maximi momenti est! Damnum tractui digestivo minimum erat;
Immunitas firma, minor contagio morborum, sana medicamentorum praeventio et varia vaccina, altum gradum valetudinis;
Modus pascendi originalis: porcelli ablactati sunt, deinde adipem lactis amittebant, deinde convalescebant, deinde pondus addebant (circiter dies XX-XXV), quod cyclum pascendi prolongabat et sumptum feturae auxebat;
Rationes pascendi hodiernae: intensionem accentus minuere, processum accentus porcellorum post ablactationem breviare, tempus mactationis breviabitur;
Tandem sumptum minuit et commodum oeconomicum auget.
Alimentatio post ablactationem
Incrementum ponderis in prima hebdomada ablactationis magni momenti est (Incrementum ponderis in prima hebdomada: 1kg? 160-250g / caput / p?) Si pondus non auges aut etiam pondus non amittas in prima hebdomada, graves consequentias afferet;
Porcelli praemature ablactati temperaturam effectivam altam (26-28°C) in prima hebdomada requirunt (frigus post ablactationem graves consequentias afferet): consumptio pabuli imminuta, digestibilitas imminuta, resistentia morborum imminuta, diarrhoea, et syndroma defectus systematis multiplicis;
Pabulum ante ablactationem (alta palatabilitate, alta digestibilitate, alta qualitate) dare perge.
Post ablactationem, porcelli quam primum pascendi sunt ut continua nutritionis intestinalis copia confirmetur;
Uno die post ablactationem, inventum est porcellorum abdomen contractum esse, quod indicabat eos nondum cibum agnovisse, itaque mensurae capiendae sunt ut quam primum ad edendum adducantur. Aqua?
Ad diarrhoeam moderandam, medicamenta et materiae primae eligendae sunt;
Effectus porcellorum ablactatorum praematurorum et porcellorum debilium cibo crasso pastorum melior est quam cibo sicco. Pabulum crassum porcellos ad quam primum edendum incitare, cibum consumere et diarrhoeam minuere potest.
Tempus publicationis: IX Iun. MMXXI
