Butyras natricus vel tributyrinum"Utrum eligere"?
Vulgo notum est acidum butyricum fontem energiae magni momenti esse cellulis colonicis. Praeterea, revera fons cibus praeferendus est et usque ad 70% totius energiae necessitatis praebet. Sunt tamen duae formae e quibus eligas. Hic articulus comparationem utriusque offert, adiuvans ad respondendum quaestioni "utrum eligendum"?
Usus butyratorum ut additivum pabuli per aliquot decennia late investigatus et in agricultura animalium adhibitus est, primum in vitulis ad stimulandum rumen evolutionem praecocem adhibitus, antequam in suibus et avibus usus sit.
Additiva butyratica augmentum ponderis corporis (BWG) et rationes conversionis pabuli (FCR) augere, mortalitatem reducere, et impulsum morborum intestinorum minuidere demonstrata sunt.
Fontes acidi butyrici ad pabulum animalium vulgo praesto duabus formis praesto sunt:
- Ut sal (e.g., natrii butyras) vel
- In forma triglyceridi (id est Tributyrini).
Deinde venit quaestio proxima –Quod eligo?Hic articulus comparationem utriusque iuxta se offert.
Processus productionis
Butyras natrii:Productum per reactionem acidi et basis ad salem cum alto puncto liquefactionis formandum.
NaOH + C₄H₃O₂ = C₄H₇COONa + H₂O
(Natrii hydroxidum + Acidum butyricum = Natrii butyras + Aqua)
Tributyrinum:Productum per esterificationem ubi acidum butyricum glycerolo iungitur ad tributyrinum formandum. Tributyrinum punctum liquefactionis humile habet.
C3H8O3+3C4H8O2= C15 H26 O6+3H2O
(Glycerolum + Acidum Butyricum = Tributyrinum + Aqua)
Quod plus acidi butyrici per kg producti praebet?
AbTabula 1, quantitatem acidi butyrici in variis productis contentam scimus. Attamen, etiam considerare debemus quam efficaciter haec producta acidum butyricum in intestinis emittant. Cum natrii butyras sal sit, facile in aqua dissolvetur butyratum liberans, ergo assumere possumus 100% butyratis ex natrii butyrato liberatum iri cum dissolutum est. Cum natrii butyras facile dissociatur, formae protectae (i.e. micro-encapsulatio) natrii butyratis adiuvabunt ut continuam et lentam liberationem butyratis per intestina usque ad colon efficiat.
Tributyrinum essentialiter triacylglyceridum (TAG) est, quod est ester derivatum ex glycerolo et tribus acidis pinguibus. Tributyrinum lipasi requirit ad butyratum glycerolo adhaerens liberandum. Quamquam unum tributyrinum tria butyrata continet, non omnia tria butyrata liberanda esse pro certo constat. Hoc fit quia lipasis regioselectiva est. Triacylglycerida ad R1 et R3 hydrolyzare potest, solum R2, vel non specifice. Lipasis etiam specificitatem substrati habet, eo quod enzymum inter catenas acylicas glycerolo adhaesas distinguere potest et quosdam typos praeferenter scindere. Cum tributyrinum lipasi requirat ad butyratum suum liberandum, competitio inter tributyrinum et alia TAG pro lipasi esse potest.
Num natrii butyras et tributyrinum pabuli consumptionem afficiunt?
Butyras natricus odorem foedum habet, qui hominibus minus gratus est, sed mammalibus probatur. Butyras natricus 3.6-3.8% pinguedinis lactis in lacte materno constituit, ergo quasi attrahens cibum fungi potest, instinctus supervivendi innatos mammalium excitans.Tabula II). Attamen, ut lenta liberatio in intestinis fiat, butyras natricus plerumque tegumento adiposi (e.g., stearino palmae) includitur. Hoc etiam adiuvat ad odorem rancidum butyratis natrici minuendum.
Tributyrinum autem inodorum est sed saporem adstringentem habet (Tabula II). Additio magnarum quantitatum effectus negativos in cibum consumptum habere potest. Tributyrinum est molecula naturaliter stabilis quae per tractum gastrointestinalem superiorem transire potest donec a lipasi in intestino findatur. Etiam non volatile est temperatura ambiente, ita plerumque non obducitur. Tributyrinum plerumque dioxidum silicae inertem ut vectorem utitur. Dioxidum silicae porosum est et tributyrinum per digestionem plene liberare non potest. Tributyrinum etiam pressionem vaporis maiorem habet, quae efficit ut volatile sit cum calefactum. Ergo, tributyrinum vel in forma emulsificata vel in forma protecta adhiberi commendamus.
Tempus publicationis: II Aprilis MMXXIV
